W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat,w efekcie niekorzystnej działalności człowieka nastąpił bardzo duży wzrost dopływu nutrienów do zbiorników wodnych. Proces ten okazał się bardzo szybki i nieporównywalny z tempem zachodzenia naturalnych procesów tego typy. Taki rodzaj eutrofizacji nazwano eutrofizacją cywilizacyjną.
Jedna z przyczyn tego powszechnie występującego zjawiska jest nasilenie erozji spowodowanej przez nieograniczony i niekontrolowany wyręb lasów, uprawę roli, różnego rodzaju prace ziemne. Największy jednak wpływ na proces eutrofizacji ma produkcja bogatych w nutrienty ścieków oraz stosowanie dużej ilości nawozów sztucznych. Głównym efektem przeżyźniania jezior jest nadmierny rozwój planktonu roślinnego a zwłaszcza sinic.
Intensyfikacja i specjalizacja rolnictwa, spowodaowała istotne zagrożenie dla całego środowiska naturalnego, a w szczególności dla jednego z podstawowych jego elementu jakim jest woda.
Człowiek wykorzystuje wodę na wiele sposobów, jako : wodę do picia, kąpieli, rekreacji , jako surowiec w procesach produkcyjnych, i do wielu innych celów. Stanowi ona również element naturalnego środowiska dla żyjących w niej organizmów żywych.
Rozróżnia się trzy rodzaje wód: opadowe, powierzchniowe i podziemne. Pozostają one ze sobą w ścisłym związku, krążąc w otaczającym nas środowisku.
Wyróżniamy dwa źródła zanieczyszczeń wód, a mianowicie, pochodzenia poza rolniczego i rolnicze.
Zanieczyszczenia generowane przez rolnictwo możemy podzielić na punktowe i obszarowe. Do źródeł punktowych lub inaczej rozproszonych, zalicza się między innymi: zagrodę wiejską, wysypisko śmieci, składowiska odchodów zwierzęcych.
Użytki rolne, a szczególnie grunty orne i sady, stanowią główne źródło zanieczyszczeń obszarowych.
Jako podstawowe przyczyny powodujące zanieczyszczenia obszarowe możemy wskazać:
nawozy mineralne i naturalne, stosowane w nadmiernych dawkach i niewłaściwych terminach, głównie nawozy azotowe, fosforowe oraz gnojówka i gnojowica. Połowa azotu oraz jedna trzecia fosforu jaka jest odprowadzana do Bałtyku pochodzi z zanieczyszczeń generowanych przez rolnictwo,
środki ochrony roślin - nieprawidłowe przechowywanie, przygotowywanie do stosowania, mycie opryskiwaczy, wymywanie do wód po zabiegu lub znoszenie przez wiatr,
substancje toksyczne wprowadzane z osadami ściekowymi lub kompostami przemysłowymi,
erozja wodna i wietrzna.
W związku ze znaczacym postępem jaki dokonał się w ostatnich latach w dziedzinie gospodarki wodno-ściekowej -budowa kanalizacji oraz oczyszczalni ścieków komunalnych, jak i przyzagrowowych, na terenach wiejskich - spowodował, że obecnie nie zanieczyszczenia punktowe, lecz zanieczyszczenia obszarowe uznawane są jako podstawowe zagrożenie dla czystości zbiorników retencyjnych.
Można wyróżnić trzy kierunki działań, które prowadzą do zmniejszenia zanieczyszczeń obszarowych wód:
przestrzeganie przez rolników zasad zawartych w Kodeksie Dobrej Praktyki Rolniczej
wdrażanie przez rząd programów rolnośrodowiskowych w szczególności pakietu Ochrona gleb i wód
tworzenie stref przejściowych, tzw.ekotonów, między zbiornikiem wodnym a obszarem jego zlewni.
Przestrzegając Kodeksu Dobrej Praktyki Rolniczej, w aspekcie ochrony wód przed zanieczyszczeniami obszarowymi, należy zadbać o stosowanie nawozów zgodnie z zasadami doradztwa nawozowego, w szczególności musimy pamiętać o:
nieprzekraczaniu w ciągu roku dawki 170 kg czystego azotu na hektar w postaci nawozów naturalnych:obornik, gnojówka, gnojowica,
nie stosować nawozów naturalnych w okresie od 1 grudnia do 31 marca,
unikać stosowania obornika latem i wczesną jesienią,
nie stosować nawozów mineralnych w odległości mniejszej niż 20 m od brzegów zbiorników, cieków wodnych czy też ujęć wodnych,
unikać stosowania, w miarę możliwości, gnojówki i gnojowicy na obsianą glebę,
nie stosować nawozów na glebach zalanych wodą,
nie stosować ścieków i osadów ściekowych na zamarzniętą glebę lub przykrytą śniegiem oraz na gruntach gdzie zwierciadło wody znajduje się płycej niż 1,5 m od powierzchni ziemi.
Środki ochrony roślin należy stosować tylko wtedy, gdy się upewnimy, że agrofag występuje w ilości przekraczającej próg szkodliwości. Wybieramy wtedy właściwy preparat, aby w jak najmniejszym stopniu zagrozić środowisku naturalnemu. Stosując środki ochrony roślin należy pamiętać o tym aby:
nie stosować środków ochrony roślin:
w dawkach większych niż przewiduje instrukcja,
niesprawnym opryskiwaczem,
w strefie przybrzeżnej wód oraz równolegle do kierunku płynącej wody,
podczas niesprzyjającej pogody,
przy napełnianiu opryskiwacza oraz podczas mycia po zabiegu nie dopuszczać do wylewania wody do cieków wodnych, ponieważ stanowi to bezpośrednie zagrożenie dla jakości wody.
Duży udział w zmianowaniu roślin ozimych, roślin wieloletnich i wszelkiego rodzaju poplonów i międzyplonów ogranicza przemieszczanie się azotu do wód gruntowych. Ponadto stratom azotu zapobiega również przyorywanie resztek pożniwnych w szczególności rozdrobnionej słomy: zbóż, kukurydzy, rzepaku.
Powyższe, agrotechniczne metod zapobiegania zanieczyszczeniu wód wspierane są przez programy finansowane z środków publicznych.
Rolnicy mogą korzystać z dofinansowania do tego typu działań w ramach pakietu “Ochrona gleb i wód” w “Programie rolnośrodowiskowym” PROW 2007-2013.
Pakiet “Ochrona gleb i wód” zawiera trzy warianty:
wsiewki poplonowe
Cele:
ograniczenie spływu azotu z pól do wód gruntowych i powierzchniowych. Ściernisko z wsiewkami traw utrzymywane na polach w okresie zimowym ma znaczenie przeciwerozyjne, ogranicza spływy powierzchniowe biogenów z pól do wód, ułatwia zwiększenie zawartości materii organicznej w glebie.
międzyplon ozimy i międzyplon ścierniskowy
Cele:
Poprawa właściwości biologicznych gleby;
Zwiększenie stopnia pokrycia gleb roślinnością - działanie przeciwerozyjne;
Upowszechnianie dobrych praktyk prowadzących do ograniczania zanieczyszczeń wód azotanami pochodzenia rolniczego, a także dobrych praktyk prowadzących do poprawy kultury gleby.
Trzecim kierunkiem działań zpobiegających zanieczyszczeniom wód jest tworzenie stref pośrednich między zbiornikiem wodnym a obszarem jego zlewni, tzw. ekotonów. Ekoton to ekosystem który stanowi strefę przejściową między co najmniej dwoma ekosystemami. Na terenie województwa łódzkiego znajdują się dwa duże zbiorniki retencyjne i kilkanaście mniejszych. Na jednym z nich, a mianowicie zalewie Sulejowskim, planuje się skonstruowanie, kalibrację i optymalizację różnych typologicznie stref ekotonowych z wykorzystaniem zbiorowisk roślinnych występujących naturalnie w dorzeczu Pilicy.
W trakcie konstruowania stref ekotonowych planowane jest wykorzystanie, jako inowacyjnego elementu, „ścian denitryfikacyjnych” stanowiących barierę przed dopływem azotanów ze zlewni rolniczej, ale także w obszarach nieskanalizowanych. Projekt za cel stawia sobie również optymalizację technologii konstruowania stref ekotonowych poprzez innowacyjne zastosowanie geowłóknin biodegradalnych dla poprawy przyjmowania się roślin i ich ukorzeniania.
Budowa nowych stref ekotonowych poprzedzona będzie: monitoringiem istniejących stref ekotonowych charakterystycznych dla dorzecza Pilicy pod kątem efektywności w redukcji związków biogennych (fosforu i azotu) i bioróżnorodności oraz testowaniem rozwiązań w systemach modelowych w stacji terenowej Uniwersytetu Łódzkiego nad Zbiornikiem Sulejowskim.
Prowadzony będzie również monitoring efektywności skonstruowanych stref buforowych zarówno przed, w trakcie a także po zakończeniu prac konstruktorskich opierający się na analizie wód gruntowych, ilości wyprodukowanej biomasy oraz ilości zgromadzonych w tkankach substancji biogennych. Projekt realizowany będzie w ciągu najbliższych pięciu lat.
Barbara Szewczyk
Na podstawie:
www.ekorob.pl
Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej
środa, 10 listopada 2010
wtorek, 8 czerwca 2010
GMO
No, wreszcie coś drgnęło. W Europie zarejestrowano ziemniak genetycznie modyfikowany AMFLORA. Odmiana ta nie zawiera amylozy a jedynie amylopektynę ( standardowo skrobia w ziemniakach składa się w 20% z amylozy i w 80% z amylopektyny, która służy do wytwarzania papieru, tekstyliów, klejów i innych produktów). Przeznaczona jest dla przetwórstwa, ale i na stole nie zaszkodzi, będzie się różnic jedynie smakiem.
Niebawem, prawdopodobnie, zostanie zarejestrowana kukurydza NK603, odporna na Roundup - totalny dla chwastów herbicyd, znany od 35 lat, wszechstronnie przebadany . Jak wielki to sukces nie trzeba światłym rolnikom tego tłumaczyć. Czy taka odmiana szkodzi ludziom, zapewne nie, ale na wszelki wypadek przeciwnicy GMO, powiedzą, tak szkodzi. W USA kukurydza odporna na glifost (substancja aktywna Roundupu) uprawiana jest na powierzchni ok. 6 mln hektarów. Ponadto uprawiają ją w Argentynie, Kanadzie, RPA, Chile,na Filipinach i innych krajach. Co ciekawe, można ją importować do Unii Europejskiej. Inna odmiana kukurydzy dopuszczona do uprawy w UE to odmiana MON810 - odporna na groźnego szkodnika jakim jest omacnica prosowianka.
Niebawem, prawdopodobnie, zostanie zarejestrowana kukurydza NK603, odporna na Roundup - totalny dla chwastów herbicyd, znany od 35 lat, wszechstronnie przebadany . Jak wielki to sukces nie trzeba światłym rolnikom tego tłumaczyć. Czy taka odmiana szkodzi ludziom, zapewne nie, ale na wszelki wypadek przeciwnicy GMO, powiedzą, tak szkodzi. W USA kukurydza odporna na glifost (substancja aktywna Roundupu) uprawiana jest na powierzchni ok. 6 mln hektarów. Ponadto uprawiają ją w Argentynie, Kanadzie, RPA, Chile,na Filipinach i innych krajach. Co ciekawe, można ją importować do Unii Europejskiej. Inna odmiana kukurydzy dopuszczona do uprawy w UE to odmiana MON810 - odporna na groźnego szkodnika jakim jest omacnica prosowianka.
czwartek, 6 maja 2010
Jaka WPR po 2013
Dnia 05-05-2010 uczestniczyłem w debacie nt"Wspólna Polityka Rolna po 2013 roku". Debatę zorganizowało Min.Rol. Odbyła się w Auli Kryształowej SGGW. Udział wzięli m.innymi v-ce premier Pawlak Waldemar, min.rol. Sawicki Marek, prezesi agencji rolnych, naukowcy, związkowcy, samorządowcy, doradcy rolni (stąd mój udział) i inni.
Postaram się wyrazić pogląd, jak ja widzę dalszą WPR, odpowiadając na 4 poniższe pytania.
Dlaczego potrzebujemy wspólnej europejskiej polityki rolnej?
Czego oczekują od rolnictwa?
Dlaczego reforma WPR?
Jakie narzędzia potrzebne dla przyszłości WPR?
Dlaczego potrzebujemy wspólnej europejskiej polityki rolnej?
• Rolnictwo wytwarza jedno z najważniejszych dóbr publicznych, zaspakajające pierwsze potrzeby człowieka – żywność, zatem jego funkcjonowanie, w warunkach globalnego(światowego) rynku, powinno podlegać szczególnej trosce rządzących i to w sposób jednolity dla wszystkich państw wspólnoty.
• Rolnictwo gospodaruje na olbrzymich powierzchniach, dbając o ich przyjazną dla środowiska eksploatację, utrzymanie krajobrazu oraz bioróżnorodność.
• W warunkach jednolitego rynku muszą istnieć mechanizmy wyrównujące szanse rolników, w stosunku do innych grup społecznych, na pozyskiwanie porównywalnych i jednocześnie stabilnych dochodów .
Czego obywatele oczekują od rolnictwa?
• Utrzymanie bezpieczeństwa żywnościowego.
• Taniej żywności, spełniającej standardy bezpieczeństwa i jakości żywności.
• Ochrony środowiska i zachowania bioróżnorodności.
• Zachowania dziedzictwa kulturowego na wsi.
Dlaczego reforma WPR?
• Nadszedł czas na zaproponowanie i wdrożenie „prawdziwej i jednolitej” w całej UE Wspólnej Polityki Rolnej. Aktualnie obowiązujące w poszczególnych państwach mechanizmy wsparcia rolnictwa są niesprawiedliwe dla nowych państw członkowskich, w tym Polski. Przy przyjmowaniu nowych państw została złamana jedna z podstawowych zasad przyświecających tworzeniu Unii Europejskiej, a mianowicie solidaryzmu i równości praw. Wsparcie rolnictwa „nowych członków UE” jest niewspółmiernie zaniżone w stosunku do państw „starej Unii”. Powoduje to zachwianie konkurencyjności na europejskim rynku rolnym, a przez to spadek dochodów ze sprzedaży i w ostateczności ubożenie rolników.
• Obecnie obowiązujące instrumenty wsparcia rolnictwa są mocno zróżnicowane, co do wysokości i formy, w poszczególnych państwach UE. Obok dopłat obszarowych występuje dofinansowanie do produkcji na poziomie zależnym od zamożności danego państwa członkowskiego. Mechanizmy wsparcia powinny zostać ujednolicone i solidarnie przyjęte oraz wdrożone we wszystkie państwach członkowskich.
• Potrzebne jest stworzenie uproszczonych i przejrzystych zasad wsparcia, jednolitych dla wszystkich państw Unii Europejskiej.
Jakie narzędzia potrzebne dla przyszłości WPR?
• Podstawowym narzędziem wsparcia rolnictwa powinna być jednolita płatność obszarowa do każdego hektara utrzymywanego w dobrej kulturze rolnej , uwzględniająca jedynie specyfikę obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania oraz specyfikę obszarów szczególnie cennych i chronionych z uwagi na walory przyrodnicze.
O wysokości produkcji i jej kierunkach rolnicy powinni decydować samodzielnie na podstawie popytu rynkowego.
• Ponadto powinno zostać utrzymane wsparcie dla:
o Młodych rolników,
o Inwestycji w gospodarstwach towarowych ,
o Rozwoju przedsiębiorczości i różnicowania działalności na terenach wiejskich.
Wsparcie o którym mowa, winno odbywać się w ramach polityk poszczególnych państw członkowskich, a poziom tego wsparcia powinien być jednolity dla wszystkich państw członkowskich, niezależnie od ich zamożności, tak aby zachować porównywalny poziom wsparcia, a tym samym zachować konkurencyjność. Poziom tego wsparcia powinien być określony proporcjonalnie(procentowo) do wysokości „jednolitej płatności obszarowej”
• Po trzecie europejski rynek rolny powinien być chroniony, przed napływem towarów rolnych z państw trzecich, poprzez mechanizmy interwencji rynkowej, które powinny, również być jednolite dla wszystkich państw UE, a ich poziom proporcjonalny do faktycznej wysokości produkcji w danym regionie(państwie).
Postaram się wyrazić pogląd, jak ja widzę dalszą WPR, odpowiadając na 4 poniższe pytania.
Dlaczego potrzebujemy wspólnej europejskiej polityki rolnej?
Czego oczekują od rolnictwa?
Dlaczego reforma WPR?
Jakie narzędzia potrzebne dla przyszłości WPR?
Dlaczego potrzebujemy wspólnej europejskiej polityki rolnej?
• Rolnictwo wytwarza jedno z najważniejszych dóbr publicznych, zaspakajające pierwsze potrzeby człowieka – żywność, zatem jego funkcjonowanie, w warunkach globalnego(światowego) rynku, powinno podlegać szczególnej trosce rządzących i to w sposób jednolity dla wszystkich państw wspólnoty.
• Rolnictwo gospodaruje na olbrzymich powierzchniach, dbając o ich przyjazną dla środowiska eksploatację, utrzymanie krajobrazu oraz bioróżnorodność.
• W warunkach jednolitego rynku muszą istnieć mechanizmy wyrównujące szanse rolników, w stosunku do innych grup społecznych, na pozyskiwanie porównywalnych i jednocześnie stabilnych dochodów .
Czego obywatele oczekują od rolnictwa?
• Utrzymanie bezpieczeństwa żywnościowego.
• Taniej żywności, spełniającej standardy bezpieczeństwa i jakości żywności.
• Ochrony środowiska i zachowania bioróżnorodności.
• Zachowania dziedzictwa kulturowego na wsi.
Dlaczego reforma WPR?
• Nadszedł czas na zaproponowanie i wdrożenie „prawdziwej i jednolitej” w całej UE Wspólnej Polityki Rolnej. Aktualnie obowiązujące w poszczególnych państwach mechanizmy wsparcia rolnictwa są niesprawiedliwe dla nowych państw członkowskich, w tym Polski. Przy przyjmowaniu nowych państw została złamana jedna z podstawowych zasad przyświecających tworzeniu Unii Europejskiej, a mianowicie solidaryzmu i równości praw. Wsparcie rolnictwa „nowych członków UE” jest niewspółmiernie zaniżone w stosunku do państw „starej Unii”. Powoduje to zachwianie konkurencyjności na europejskim rynku rolnym, a przez to spadek dochodów ze sprzedaży i w ostateczności ubożenie rolników.
• Obecnie obowiązujące instrumenty wsparcia rolnictwa są mocno zróżnicowane, co do wysokości i formy, w poszczególnych państwach UE. Obok dopłat obszarowych występuje dofinansowanie do produkcji na poziomie zależnym od zamożności danego państwa członkowskiego. Mechanizmy wsparcia powinny zostać ujednolicone i solidarnie przyjęte oraz wdrożone we wszystkie państwach członkowskich.
• Potrzebne jest stworzenie uproszczonych i przejrzystych zasad wsparcia, jednolitych dla wszystkich państw Unii Europejskiej.
Jakie narzędzia potrzebne dla przyszłości WPR?
• Podstawowym narzędziem wsparcia rolnictwa powinna być jednolita płatność obszarowa do każdego hektara utrzymywanego w dobrej kulturze rolnej , uwzględniająca jedynie specyfikę obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania oraz specyfikę obszarów szczególnie cennych i chronionych z uwagi na walory przyrodnicze.
O wysokości produkcji i jej kierunkach rolnicy powinni decydować samodzielnie na podstawie popytu rynkowego.
• Ponadto powinno zostać utrzymane wsparcie dla:
o Młodych rolników,
o Inwestycji w gospodarstwach towarowych ,
o Rozwoju przedsiębiorczości i różnicowania działalności na terenach wiejskich.
Wsparcie o którym mowa, winno odbywać się w ramach polityk poszczególnych państw członkowskich, a poziom tego wsparcia powinien być jednolity dla wszystkich państw członkowskich, niezależnie od ich zamożności, tak aby zachować porównywalny poziom wsparcia, a tym samym zachować konkurencyjność. Poziom tego wsparcia powinien być określony proporcjonalnie(procentowo) do wysokości „jednolitej płatności obszarowej”
• Po trzecie europejski rynek rolny powinien być chroniony, przed napływem towarów rolnych z państw trzecich, poprzez mechanizmy interwencji rynkowej, które powinny, również być jednolite dla wszystkich państw UE, a ich poziom proporcjonalny do faktycznej wysokości produkcji w danym regionie(państwie).
poniedziałek, 25 stycznia 2010
Moja przygoda z RUBY ON RAILS.
Moja przygoda z RUBY ON RAILS.
Jeżeli mi starczy sił i wytrwałości, postaram się krok po kroku odkrywać ten framework.
Znalazłem i wykupiłem hosting. Dziś nic za darmo.
1. W katalogu railis/ tworzymy aplikację np.ewigo
na „www.agrohelp.vipserv.org” powinna pokazać się strona powitalna RAILS. Wświetalny jest plik railis/ewigo/public/index.html. Jeżeli TAK to instalacja Raili jest poprawna.
2. przechodzimy do rails/ewigo, tworzymy kontroler aplikacji, np. o nazwie App ale może być inna, oraz akcję np. nazwie greting (może być inna),co znaczy pozdrowienia, a nastepnie
w pliku ewigo/config/routes.rb dopisujemy linię
map.root :controller => "app" // nazwa naszego nowoutworzonego kontrolera,
przed map.connect ':controller/:action/:id'
a następnie kasujemy lub zmieniamy nazwę pliku ewigo/public/index.html, tak aby nie był domyślnym.
Teraz wybieramy w przeglądarce naszą stronę dodając do nazwy podstawowej (/nazwaKontrolera/akcja) czyli /app/greeting i powinniśmy otrzymać naszą pierwszą powitalną stronę.
Jeżeli mi starczy sił i wytrwałości, postaram się krok po kroku odkrywać ten framework.
Znalazłem i wykupiłem hosting. Dziś nic za darmo.
1. W katalogu railis/ tworzymy aplikację np.ewigo
na „www.agrohelp.vipserv.org” powinna pokazać się strona powitalna RAILS. Wświetalny jest plik railis/ewigo/public/index.html. Jeżeli TAK to instalacja Raili jest poprawna.
2. przechodzimy do rails/ewigo, tworzymy kontroler aplikacji, np. o nazwie App ale może być inna, oraz akcję np. nazwie greting (może być inna),co znaczy pozdrowienia, a nastepnie
w pliku ewigo/config/routes.rb dopisujemy linię
map.root :controller => "app" // nazwa naszego nowoutworzonego kontrolera,
przed map.connect ':controller/:action/:id'
a następnie kasujemy lub zmieniamy nazwę pliku ewigo/public/index.html, tak aby nie był domyślnym.
Teraz wybieramy w przeglądarce naszą stronę dodając do nazwy podstawowej (/nazwaKontrolera/akcja) czyli /app/greeting i powinniśmy otrzymać naszą pierwszą powitalną stronę.
Subskrybuj:
Posty (Atom)